Komunikat dot. przekazywania do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej przez podmioty, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. poz. 723, z późn. zm.) informacji, o których mowa w art. 72 ww. ustawy

W związku z otrzymywanymi przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (dalej „GIIF") licznymi zapytaniami instytucji obowiązanych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, co do obowiązku przekazywania do GIIF informacji o przeprowadzanych przez te instytucje transakcjach „związanych z gospodarką własną", uprzejmie informuję, co następuje:

Art. 72 ust. 1 pkt 2 lit. c ww. ustawy, wyłącza z zakresu informacji podlegających raportowaniu do GIIF przez instytucje obowiązane, informacje o transakcji „związanej z gospodarką własną instytucji obowiązanej, która została przeprowadzona przez instytucję obowiązaną we własnym imieniu i na
własną rzecz, w tym transakcji zawartej na rynku międzybankowym".

Niemniej należy zauważyć, że art. 72 ust. 1 wprost wyłącza z katalogu instytucji obowiązanych, na które został nałożony obowiązek informowania GIIF m.in. instytucje obowiązane, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy.

Przedmiotowym instytucjom obowiązanym dedykowany jest art. 72 ust. 3 ww. ustawy. Stosownie do którego „instytucje obowiązane przekazują do GIIF informacje, o przeprowadzonej transakcji kupna lub sprzedaży wartości dewizowych, której równowartość przekracza 15 000 euro, albo o pośredniczeniu w przeprowadzeniu takiej transakcji".

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że przeprowadzane przez te instytucje transakcje kupna lub sprzedaży wartości dewizowych, których równowartość przekracza 15 000 euro, „związane z gospodarką własną tych instytucji" nie zostały przez ustawodawcę wyłączone z zakresu informacji podlegających raportowaniu do GIIF, a zatem powinny być przekazywane w trybie i na zasadach przewidzianych w ustawie.

Niemniej należy zauważyć, że z gospodarką własną w zakresie wymiany walut instytucji obowiązanej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, mamy do czynienia przede wszystkim, gdy ta instytucja obowiązana będzie inicjowała przeprowadzenie transakcji kupna lub sprzedaży wartości dewizowych w celu uzupełnienia zapasów lub odsprzedaży części z nich w innej instytucji
obowiązanej. Wówczas jednak będzie występowała jako klient innej instytucji obowiązanej i taka sytuacja nie powoduje obowiązku informowania GIIF przez instytucję obowiązaną inicjującą transakcję (składającą zlecenie).

W sferze zainteresowania GIIF pozostaje raportowanie informacji o przeprowadzonej transakcji kupna sprzedaży wartości dewizowych powyżej ustalonego ustawowo progu, przez tę instytucję obowiązaną, która przeprowadziła daną transakcję, a nie przekazywanie informacji przez instytucję obowiązaną, która była klientem w ramach przeprowadzonej transakcji.

W związku z powyższym obowiązek raportowania takiej transakcji będzie spoczywał na tej instytucji obowiązanej, która na zlecenie klienta będzie ją przeprowadzała.