Krajowa Administracja Skarbowa jest podporządkowana ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, a jej szefem jest wiceminister finansów.
Nową, skonsolidowaną KAS tworzą następujące jednostki organizacyjne:
- izby administracji skarbowej (16)
- urzędy skarbowe (400)
- urzędy celno-skarbowe (16, wraz z delegaturami – 45 i oddziałami celnymi - 143).
Dyrektor izby administracji skarbowej nadzoruje wykonywanie zadań przez naczelników urzędów skarbowych i naczelnika urzędu celno-skarbowego.
Naczelnicy urzędów skarbowych posiadają kompetencje odrębnie funkcjonujących do 28 lutego 2017 r. naczelników urzędów skarbowych i naczelników urzędów celnych, związane m.in. z poborem podatków, należności celnych, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych (oraz innych należności na podstawie odrębnych przepisów czy też egzekucji administracyjnej należności pieniężnych). Zapewniają też obsługę i wsparcie podatników.
Z kolei zadania naczelnika urzędu celno-skarbowego to m.in. kontrola celno-skarbowa, ustalanie i określanie podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych (oraz innych należności na podstawie odrębnych przepisów) czy obejmowanie towarów procedurami celnymi.
Obsługa podatników
W ramach KAS bezpośrednia obsługa podatników odbywa się w urzędach skarbowych, które pozostały w dotychczasowej lokalizacji. Dyrektor izby administracji skarbowej jest organem odwoławczym w sprawach, które należą w pierwszej instancji do naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celno-skarbowego.
Wyjątek stanowią decyzje podatkowe wydane przez naczelnika urzędu celno-skarbowego w następstwie stwierdzenia nieprawidłowości w przestrzeganiu przepisów prawa podatkowego, w ramach przeprowadzonej kontroli celno-skarbowej. W tym przypadku organem odwoławczym jest ten sam naczelnik urzędu celno-skarbowego. Natomiast naczelnik urzędu celno-skarbowego przejął zadania dyrektora urzędu kontroli skarbowej i dyrektora izby celnej. Jest odpowiedzialny m.in. za kontrolę celno-skarbową, audyt czy prowadzenie walki z przestępczością ekonomiczną.
Struktura sprzed reformy
Funkcjonującą do 28 lutego 2017 r. strukturę terenową tworzyły trzy niezależne od siebie piony:
- administracja podatkowa (16 izb skarbowych oraz 400 urzędów skarbowych),
- Służba Celna (16 izb celnych, 45 urzędów celnych wraz ze 143 oddziałami celnymi),
- kontrola skarbowa (16 urzędów kontroli skarbowej (UKS), 8 zamiejscowych ośrodków UKS).
Powodowało to rozproszenie i powielanie niektórych zadań, związanych z poborem podatków i ceł – co utrudniało lub uniemożliwiało spójne i skuteczne wykonywanie tych zadań. Ponadto funkcjonujące wtedy przepisy prawa, w odmienny sposób regulowało kwestie kontroli, przeprowadzanych przez organy podatkowe, kontroli skarbowej oraz celne.
Struktury sprzed reformy funkcjonowały w tym kształcie w Polsce, z pewnymi modyfikacjami, od ponad trzydziestu lat. Dlatego należało je dostosować do aktualnych realiów globalnej gospodarki i oczekiwań klientów.
Reforma pozwoliła na optymalne wykorzystanie dostępnej kadry oraz zasobów organizacyjnych i finansowych.
