W niniejszej pracy przedmiotem zainteresowania są makroekonomiczne konsekwencje połączenia dwóch procesów: konwergencji i integracji walutowej. Przedstawiony został model małej gospodarki otwartej i unii walutowej. Gospodarka krajowa jest ex ante gorzej rozwinięta niż unia walutowa i dogania ją w kategoriach produktu per capita. Zakładamy, że deklaracja dążenia do uczestnictwa w unii walutowej wywołuje grę na konwergencję stóp procentowych. Okazuje się, że w takich okolicznościach może uruchomić się mechanizm, który potencjalnie prowadzi do powstania boomu kredytowego. Na podstawie symulacji skalibrowanego modelu szacujemy kontrybucje tego zjawiska do straty społecznej w zależności od momentu przyjęcia wspólnej waluty. Pokazujemy, że negatywny efekt gry na konwergencję można istotnie zniwelować integrując się z unią walutową szybciej niż oczekują tego międzynarodowe rynki finansowe. Przedstawiony w pracy model implikuje aprecjację realnego kursu walutowego na ścieżce konwergencji, co może potencjalnie stanowić utrudnienie spełnienia kryterium inflacyjnego przy wejściu w mechanizm ERM II. W pracy oszacowano prawdopodobieństwo spełnienia tego kryterium przez Polskę w różnych horyzontach czasowych. Model nie implikuje istotnych problemów z jednoczesnym spełnieniem kryterium inflacyjnego i kursowego.