Projekt SEPA (Single European Payment Area) dotyczy budowy wewnętrznego rynku usług płatniczych w euro określanego też jako Jednolity Obszar Płatności w Euro w zakresie standaryzacji (ujednolicenia) schematów płatności w zakresie polecenia przelewu i polecenia zapłaty.
Dnia 31 marca 2012 r. weszło w życie rozporządzenie 260/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające wymogi techniczne dla poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniające Rozporządzenie 924/2009 (link otwiera nowe okno w innym serwisie).
Rozporządzenie jest kolejnym etapem budowy wewnętrznego rynku usług płatniczych w euro określanego też jako Jednolity Obszar Płatności w Euro (SEPA), tj. rynku, na którym obowiązują jednolite zasady dokonywania płatności transgranicznych i krajowych w euro, co prowadzi do znacznych oszczędności oraz innych korzyści dla gospodarki europejskiej (m.in. poprzez ujednolicenie krajowych schematów płatniczych na obszarze Unii Europejskiej). Od sierpnia 2014 r. SEPA w pełni funkcjonuje w krajach strefy euro. Natomiast od listopada 2016 r. obejmie również transakcje nominowane w euro w krajach spoza strefy euro.
Docelowym założeniem tego rozporządzenia, jest, by po upływie okresów przejściowych zapisanych w rozporządzeniu zunifikowane zostały krajowe schematy dla poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro i transakcje te były realizowane w oparciu o jeden schemat ogólnounijny, którego standard został ustalony w rozporządzeniu SEPA. Ważnym założeniem tego rozporządzenia jest również zrównanie opłat w zakresie realizacji tych podstawowych usług płatniczych. Wprowadzona zostaje bowiem zasada, iż nie można różnicować cenowo płatności transgranicznych i krajowych (tj. poleceń przelewu i poleceń zapłaty) w walucie euro. Ze względu na standaryzację, koszty przelewu SEPA są co do zasady niższe od innych płatności w walucie euro.
