W dniu 7 czerwca 2013 roku Bank Światowy we współpracy z Departamentem Rachunkowości Ministerstwa Finansów zorganizował konferencję poświęconą problemom rachunkowości w sektorze publicznym. Udział w powyższym wydarzeniu wzięli przedstawiciele Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Skarbu Państwa, Najwyższej Izby Kontroli, Głównego Urzędu Statystycznego, uczelni ekonomicznych oraz samorządów terytorialnych. Swoim doświadczeniem i wiedzą dzielili się natomiast eksperci z Rady Międzynarodowych Standardów Rachunkowości Sektora Publicznego (IPSASB) oraz przedstawiciele Francji, Austrii i Holandii.
Głównym tematem konferencji była przedstawiona przez Eurostat propozycja stworzenia Europejskich Standardów Rachunkowości Sektora Publicznego (EPSAS) – zestawu zharmonizowanych norm opartych na standardach międzynarodowych (IPSAS), ale dopasowanych do specyfiki europejskiego sektora publicznego (w tym w szczególności do wymogów statystycznych).
Zaproszeni eksperci prezentowali zalety systemów rachunkowości publicznej opartych na zasadzie memoriału i standardach międzynarodowych. Przedstawiciele Ministerstw Finansów z Austrii, Francji i Holandii dzielili się natomiast doświadczeniami dotyczącymi reform w zakresie sprawozdawczości publicznej, jakie w ostatnim czasie wdrażane były w ich krajach, zwracając uwagę na wiele aspektów praktycznych i korzyści związane z wykorzystaniem standardów międzynarodowych w sektorze publicznym. Dyskusja toczyła się również wokół potencjalnych kosztów związanych z wdrażaniem reform sprawozdawczości finansowej w sektorze publicznym.
Międzynarodowi eksperci oraz zaproszeni goście zastanawiali się również nad możliwością zbliżenia systemów sprawozdawczości finansowej i statystyki w sektorze publicznym, uznając iż jest to zagadnienie warte dalszych prac. Podkreślono jednak odmiennych charakter i grupy użytkowników sprawozdań powstających w ramach tych systemów.
Konferencję zamknęła dyskusja odnosząca przedstawione kwestie do sytuacji polskiego sektora publicznego, podczas której podkreślono zarówno otwartość wobec nowych rozwiązań w zakresie sprawozdawczości finansowej sektora publicznego i związanych z nimi niewątpliwych korzyści, jak również konieczność racjonalnego podejścia do przedstawionych zagadnień, gwarantującego osiągnięcie oczekiwanych rezultatów przy zachowaniu rozsądnej wysokości związanych z tym kosztów.
