W związku z zapytaniami dotyczącymi odbywania praktyki w zakresie audytu wewnętrznego pod nadzorem audytora wewnętrznego, Departament Polityki Wydatkowej Ministerstwa Finansów przedstawia następujące stanowisko w tej sprawie.
Zgodnie z art. 286 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077 z późń. zm.), za praktykę w zakresie audytu wewnętrznego, uważa się udokumentowane przez kierownika jednostki wykonywanie czynności, w wymiarze czasu pracy nie mniejszym niż ½ etatu, związanych z przeprowadzaniem audytu wewnętrznego pod nadzorem audytora wewnętrznego.
Praktyka powinna być udokumentowana przez kierownika jednostki, np. w formie zakresu czynności, przydziału obowiązków służbowych lub innego dokumentu, z których wynika wykonywanie czynności związanych z audytem wewnętrznym w wymiarze czasu pracy nie mniejszym niż ½ etatu.
Ministerstwo Finansów nie potwierdza spełnienia wymogu odbycia praktyki.
Przez praktykę należy rozumieć faktyczny, aktywny udział w wykonywaniu czynności związanych z przeprowadzaniem audytu wewnętrznego pod nadzorem audytora wewnętrznego. Z tego powodu, przerwy w zatrudnieniu osoby odbywającej praktykę wynikające z przepisów prawa, a związane np. z urlopem wypoczynkowym, macierzyńskim, wychowawczym lub bezpłatnym, a także zwolnienia lekarskie, nie powinny być zaliczone do dwuletniego okresu praktyki.
Odnosząc się do kwestii nadzoru audytora wewnętrznego, należy podkreślić, że określony w ww. przepisie wymóg w zakresie minimalnego wymiaru czasu pracy dotyczy realizowania określonych czynności przez osobę odbywającą praktykę, nie odnosi się natomiast do czasu pracy audytora wewnętrznego nadzorującego praktykanta. Ustawa nie określa bowiem sposobu realizowania nadzoru nad praktykantem przez audytora wewnętrznego, w tym nie stawia żadnych wymagań odnośnie wymiaru czasu pracy audytora wewnętrznego nadzorującego odbywaną praktykę. W związku z tym wymiar czasu pracy tego audytora wewnętrznego nie ma wpływu na czas trwania praktyki. Sposób realizowania nadzoru zależny będzie od specyfiki poszczególnych wykonywanych przez praktykanta zadań.
Jednocześnie brak jest w przepisach podstaw prawnych, aby określony w art. 286 ust. 1 pkt 5 lit. d ustawy dwuletni okres praktyki przedłużyć o czas nieobecności audytora wewnętrznego nadzorującego praktykanta.
