Artykuł analizuje kształtowanie się wariancji i kowariancji długoterminowych stóp procentowych, przybliżonych rentownością obligacji skarbowych, w 6 krajach Unii Gospodarczej i Walutowej w okresie przed i po ich przystąpieniu do strefy euro. Moment przystąpienia kraju do strefy euro stanowi zmianę strukturalną w procesie wariancji i kowariancji długoterminowych stóp procentowych. Integracja ze strefą euro doprowadziła do silnego wzrostu korelacji długoterminowych stóp procentowych i znacznej stabilizacji ich zmienności. Zmienność na rynkach analizowanych krajów uległa znacznemu ujednoliceniu, niezależnie od wiarygodności kredytowej emitenta. Zmniejszyła się podatność długoterminowych stóp procentowych na efekty przenoszenia zmienności z innych rynków. Oznacza to, że kształtowaniem się rentowności obligacji krajów strefy euro rządzą wspólne czynniki, a reakcja rentowności obligacji poszczególnych krajów na szoki jest bardzo zbliżona. W konsekwencji silnie wzrosła substytucyjność obligacji skarbowych krajów strefy euro, ograniczając korzyści dla inwestorów z dywersyfikacji ryzyka w obrębie rynków obligacji skarbowych w strefie euro. Zwiększona stabilność i niższy poziom rentowności sa głównymi korzyściami dla krajów o relatywnie niskiej wiarygodności kredytowej.