Opracowywaniu Raportu na temat pełnego uczestnictwa Rzeczypospolitej Polskiej w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej (link do strony wewnętrznej) z 2009 r. towarzyszył proces badawczy, w ramach którego pracownicy Narodowego Banku Polskiego oraz eksperci zewnętrzni z ośrodków akademickich, instytutów naukowych oraz instytucji administracji publicznej zrealizowali projekty badawcze, mające na celu pogłębioną analizę korzyści i kosztów związanych z przyjęciem przez Polskę wspólnej europejskiej waluty. Wyniki tych analiz były konsultowane w ramach cyklu seminariów odbywających się w NBP, podczas których prezentowano i poddawano pod dyskusje założenia metodologiczne oraz wyniki projektów, a następnie po uzyskaniu pozytywnej recenzji zostały opublikowane.
Michał Mackiewicz, Piotr Krajewski - Skala i efektywność antycyklicznej polityki fiskalnej w kontekście wstąpienia Polski do strefy euro
Michał Mackiewicz, Piotr Krajewski - Skala i efektywność antycyklicznej polityki fiskalnej w kontekście wstąpienia Polski do strefy euro
Michał Mackiewicz, Piotr Krajewski - Skala i efektywność antycyklicznej polityki fiskalnej w kontekście wstąpienia Polski do strefy euro
Celem opracowania jest analiza możliwości i efektywności stosowania polityki fiskalnej w łagodzeniu szoków asymetrycznych po wstąpieniu Polski do strefy euro. Problem ten jest istotny w kontekście planowanego wstąpienia do UGiW. Ponieważ w strefie euro polityka pieniężna odpowiada jedynie na szoki występujące w skali całej Unii, na poziomie poszczególnych krajów prowadzenie polityki antycyklicznej spoczywać będzie całkowicie na polityce fiskalnej.
Analiza prowadzona jest oddzielnie w odniesieniu do działania automatycznych stabilizatorów koniunktury oraz antycyklicznej polityki dyskrecjonalnej. Analiza empiryczna pokazuje, że automatyczne stabilizatory koniunktury są w Polsce umiarkowanie skuteczne w porównaniu do innych krajów. Ich działanie zmniejsza skalę wahań koniunktury o 14% w stosunku do przypadku braku reakcji finansów publicznych na krótkookresowe zmiany poziomu aktywności gospodarczej.
Dyskrecjonalna polityka fiskalna była w Polsce umiarkowanie antycykliczna, co przyczyniało się do wzmocnienia działania automatycznych stabilizatorów koniunktury. W badanym okresie zaobserwowano przy tym znaczącą, pozytywną zmianę kształtu prowadzonej polityki, ze zdecydowanie procyklicznej (a więc wzmacniającej wahania koniunktury) na antycykliczną. Zmiana ta nastąpiła w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych i może być łączona z poprawą jakości instytucji fiskalnych związaną z wprowadzeniem konstytucji z 1997 roku.
![]() Informacje o publikacji dokumentu
|
Rejestr zmian |